2. Dwa wymiary języka muzycznego.
Wertykalne parametry muzyki
Zgodnie z elementarnym „pra-tworzywem” języka muzycznego, metoda posiada następujące działy:
Rozwinięcie reakcji na wysokość dźwięku jako „orientacji w obszarze dźwiękowym” (słuch absolutny, „rejestrujące słyszenie”) i jako „orientacji w obszarze tonalnym” (słuch relatywny, „prognostyczne słyszenie”). Do tego, równolegle z solmizacją absolutną (ogólny solfeż) wykorzystuje się specjalną formę solmizacji relatywnej (z dowolnie wybraną toniką). Ponadto istnieje specjalny system wzajemnie jednoznacznego przyporządkowania pomiędzy stopniami gamy a kolorami spektrum, co ułatwia opanowanie kształcenia słuchu i teorii muzyki, w szczególności u małych dzieci.
[czytać dalej]
